Dzień dobry! Chciałbym wynająć mieszkanie osobom z Ukrainy. Pochodzenie najemców jest o tyle ważne, że nie mogą wskazać mieszkania na terenie PL (wynajem okazjonalny). Czy istnieje forma umowy zabezpieczająca właściciela i pozwalająca mu skrócić okres wypowiedzenia w razie problemów? Czy dostatecznym zabezpieczeniem jest np. umowa na czas określony, zawierana na 3 m-ce i po Na samym wstępie należy wskazać, że w ustawie o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT) przewidziano zwolnienie od wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Dokładnie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT stanowi, że usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na Wynajem mieszkania z jednej strony jest świetnym sposobem na uzupełnienie domowego budżetu dzięki wpływom od najemcy, z drugiej – trudnym orzechem do zgryzienia dla właściciela lokalu, który chciałby na wszelkie możliwe sposoby zabezpieczyć się przed nieuczciwymi najemcami. Ekspert radzi, jak uniknąć problemów. Mieszkania na wynajem. 13620 ogłoszeń. Sprawdź aktualne oferty w serwisie Gratka.pl Opis mieszkania: Mies 60 m 2; 3 pokoje; 6 piętro +104 pkt. Nr ref. gratka . VAT od wynajmu mieszkań. Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wydał 8 października 2021 r. interpretację ogólną w sprawie w sprawie opodatkowania VAT wynajmu (lub wydzierżawiania) nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe (znak Interpretacja ta dotyczy wyłącznie czynności wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości przez wynajmującego lub wydzierżawiającego na rzecz podmiotu gospodarczego będącego jego kontrahentem (tj. nabywcą wykonywanej przez niego usługi). Prezentujemy pełną treść tej interpretacji (śródtytuły pochodzą od redakcji). Działając na podstawie art. 14a § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 i 1598 - dalej: ,,ustawa – Ordynacja podatkowa”) w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe, wyjaśniam, co następuje: 1. Opis zagadnienia, w związku z którym jest dokonywana interpretacja przepisów prawa podatkowego. Niniejsza interpretacja dotyczy zakresu zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm. - dalej: „ustawa o VAT”), tj. zwolnienia od podatku usług w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. W praktyce rynkowej często występują modele transakcji, w których pomiędzy podmiotem wynajmującym nieruchomość (np. właściciel lub podmiot posiadający prawo do dysponowania nieruchomością na podstawie innego niż własność tytułu) a finalnym beneficjentem świadczenia – osobą fizyczną zamieszkującą nieruchomość – występuje podmiot pośredniczący. Jako przykład tego typu schematu świadczenia wskazać można sytuację wynajmowania/wydzierżawienia nieruchomości przez jej właściciela dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który z kolei wynajmuje/wydzierżawia tę nieruchomość innym podmiotom (na cele mieszkaniowe lub na inne cele). W przypadku takiego modelu powstawały wątpliwości co do charakteru wynajmowania/wydzierżawiania dokonywanego przez właściciela nieruchomości na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą – w kontekście warunku zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, tj. wyłącznie celu mieszkaniowego tego świadczenia lub wykonywania takich czynności na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r., poz. 2195, z późn. zm. - dalej: „ustawa o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego”). Interpretacja wydawana jest w związku z wątpliwościami interpretacyjnymi oraz ze stwierdzonymi przypadkami niejednolitego stosowania przez organy podatkowe ww. regulacji w zakresie zwolnienia od podatku, w szczególności w odniesieniu do przesłanki celu mieszkaniowego takich świadczeń. Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie czynności wynajmowania/wydzierżawiania nieruchomości przez wynajmującego/wydzierżawiającego na rzecz podmiotu gospodarczego będącego jego kontrahentem (nabywcą wykonywanej przez niego usługi). Przedmiotem interpretacji nie są natomiast dalsze czynności dokonywane przez ten podmiot gospodarczy („podmiot pośredniczący”) na kolejnych etapach łańcucha transakcji, tj. wynajem/dzierżawa na rzecz następnych w kolejności podmiotów. 2. Wyjaśnienie zakresu oraz sposobu stosowania interpretowanych przepisów prawa podatkowego do opisanego zagadnienia wraz z uzasadnieniem prawnym. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Zwolnienie dla usług w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek na rzecz społecznych agencji najmu wprowadzone zostało przepisami ustawy z dnia 28 maja 2021 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1243), która weszła w życie z dniem 23 lipca 2021 r.). Stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy o VAT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy (Poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymienia sklasyfikowane do grupowania PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”). Powyższe przepisy stanowią implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. l) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z r., str. 1, z późn. zm. - dalej: „dyrektywa 2006/112/WE”), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają od podatku dzierżawę i wynajem nieruchomości. Stosownie do ust. 2 ww. przepisu zwolnienie przewidziane w ust. 1 lit. l) nie obejmuje: a) świadczenia usług zakwaterowania określonych w prawie krajowym państw członkowskich, w sektorze hotelarskim lub w sektorach o podobnym charakterze, włącznie z zapewnianiem miejsc na obozach wakacyjnych lub na terenach przystosowanych do biwakowania; b) wynajmu miejsc parkingowych dla pojazdów; c) wynajmu trwale zainstalowanego wyposażenia i urządzeń; d) wynajmu sejfów. Państwa członkowskie mogą przewidzieć dodatkowe wyłączenia dotyczące zakresu stosowania zwolnienia przewidzianego w ust. 1 lit. l). Zgodnie z powyższym w prawie krajowym zostały wprowadzone dodatkowe warunki stosowania zwolnienia dotyczącego wynajmu i dzierżawy nieruchomości. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT wprowadza następujące (łączne) warunki zastosowania zwolnienia od podatku: 1) wynajmowana lub dzierżawiona nieruchomość musi mieć charakter mieszkalny, 2) wynajem lub dzierżawa dokonywane są na własny rachunek, 3) wynajem lub dzierżawa dokonywane są wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Pierwszy i drugi warunek wyłączają z zakresu zwolnienia od podatku wynajem i dzierżawę wszystkich nieruchomości (lub ich części) o charakterze innym niż mieszkalny oraz usługi wynajmu/dzierżawy wykonywane przez podmioty działające na cudzy rachunek. Trzeci warunek wyłącza z zakresu zwolnienia usługi wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości wykonywane na cele inne niż mieszkaniowe – a zatem np. na cele prowadzonej działalności gospodarczej lub inne (z zastrzeżeniem wykonywania czynności na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego). Podkreślić należy, iż decydującym kryterium uznania czy czynność jest dokonywana wyłącznie na cele mieszkaniowe czy na inne cele, jest cel wykorzystania nieruchomości przez podmiot ją najmujący, tj. cel nabywcy usługi. Istotny zatem w tym kontekście jest sposób rozporządzania mieniem przez usługobiorcę, który musi realizować jego cele mieszkaniowe. Kiedy mieszkanie jest wynajęte w celu mieszkaniowym? W tej właśnie kwestii, tj. w zakresie przesłanki dotyczącej dokonywania wynajmu wyłącznie na cele mieszkaniowe, powstawały liczne wątpliwości w zakresie uznania czy warunek ten jest spełniony również wtedy, gdy najemcą nieruchomości o charakterze mieszkalnym jest podmiot gospodarczy, którego celem jest dalszy podnajem wynajętej nieruchomości na rzecz osób trzecich w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych. Zauważyć należy, że ta kwestia była przedmiotem rozważań sądów administracyjnych. Jak wynika z wydawanych orzeczeń, usługobiorca musi realizować jego własne cele mieszkaniowe. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) np. w wyroku z dnia 9 marca 2013 r., sygn. akt I FSK 1012/12: „Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm., dalej " w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., nie korzysta ze zwolnienia od podatku usługa najmu na rzecz podmiotu gospodarczego, który nie będąc konsumentem zaspokajającym – w oparciu o tę usługę – własne potrzeby mieszkaniowe, prowadzi wykorzystując najmowany lokal własną działalność gospodarczą w formie wynajmu na cele mieszkaniowe”. Jak wynika z orzecznictwa NSA, celem wprowadzenia zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, w zakresie dotyczącym świadczeń wykonywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe – ze wskazanymi wyłączeniami – było minimalizowanie kosztów najmu lokali mieszkalnych obciążających najemców, którzy wykorzystują te lokale w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. W konsekwencji ww. zwolnienie prowadzić ma do nieobciążania podatkiem od towarów i usług wyłącznie finalnych konsumentów usług najmu i dzierżawy (Wyroki NSA: z dnia 9 marca 2013 r., sygn. akt I FSK 1012/12, z dnia 4 października 2017 r., sygn.. akt I FSK 501/26, z dnia 8 maja 2018 r., sygn. akt I FSK 1182/16). Celem ustawodawcy nie było zatem objęcie zakresem zwolnienia wynajmu/dzierżawy nieruchomości do innych celów, w tym związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, nawet jeśli ta działalność polega na udostępnianiu nieruchomości w drodze kolejnych czynności podmiotom trzecim wyłącznie na cele mieszkaniowe. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej już obecnie linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 8 maja 2018 r., sygn. akt I FSK 1182/16: „Z treści powołanego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że zwolniona z opodatkowania jest usługa najmu „wyłącznie na cele mieszkaniowe”. Oznacza to, że z punktu widzenia zastosowania tego zwolnienia istotny jest sposób wykorzystywania nieruchomości przez najemcę (usługobiorcę), a zatem to najemca w wynajmowanym lokalu powinien realizować własne cele mieszkaniowe. Jedynie bowiem w takim przypadku uprawnione będzie stwierdzenie, że wynajmujący (usługobiorca) wynajął nieruchomość „wyłącznie na cele mieszkaniowe”. (…) W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażany jest pogląd, zgodnie z którym zwolnienie najmu lokali mieszkalnych ma charakter zwolnienia celowego, ukierunkowanego na ochronę, w aspekcie ekonomicznym, najemców lokali mieszkalnych faktycznie zaspokajających potrzeby mieszkaniowe poprzez tenże najem. Preferencją tą nie są natomiast objęte usługi wynajmu lokali mieszkalnych, których bezpośrednim celem nie jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz realizacja przez niego celów gospodarczych, w tym zarobkowych (wyroki: z 3 sierpnia 2013 r. sygn. akt I FSK 1012/12, z 7 kwietnia 2016 r. sygn. akt I FSK 1963/14 oraz z 4 października 2017 r. sygn. akt I FSK 501/16; dostępne na Skład orzekający w niniejszej sprawie pogląd ten podziela”. Powyższa argumentacja ma również zastosowanie w przypadku wynajmu bądź dzierżawy nieruchomości dla podmiotu gospodarczego, wykorzystującego następnie wynajmowaną nieruchomość w celu udostępnienia (odpłatnego lub nieodpłatnego) swoim pracownikom do celów mieszkaniowych. Dopiero bowiem na etapie udostępniania nieruchomości pracownikom spełniony zostaje warunek celu wynajmu/dzierżawy nieruchomości – wyłącznie na cele mieszkaniowe. Wyjątkiem od omówionej powyżej koncepcji zwolnienia dla wynajmowania/dzierżawienia nieruchomości – w kontekście warunku realizacji celów mieszkaniowych – jest wykonywanie takich czynności na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w ustawie o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Jakkolwiek prowadzą one działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania/dzierżawienia nieruchomości, stanowią jednak podmioty o szczególnym charakterze. Zgodnie z przepisami ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego przedmiotem działalności takich agencji jest dzierżawa lokali mieszkalnych lub budynków mieszkalnych jednorodzinnych od ich właścicieli oraz wynajmowanie tych lokali lub budynków osobom fizycznym wskazanym przez gminę (według kryteriów i zasad określonych w uchwale rady gminy). Działalność społecznych agencji najmu jest zatem elementem realizowanej przez samorządy polityki mieszkaniowej. Podmioty te działają na podstawie szczegółowo określonych w ustawie warunków, dochody z wynajmowania osobom fizycznym nieruchomości mieszkalnych są przeznaczane w całości na tę działalność. Uzasadnione zatem było objęcie zwolnieniem czynności wynajmowania/dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na rzecz społecznych agencji najmu. W związku z zasadą ścisłego interpretowania zwolnień od podatku, takie czynności zostały wskazane wprost w ustawie o VAT jako objęte zwolnieniem od podatku VAT. Podsumowując, usługa wynajmu bądź dzierżawy nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym (np. lokalu mieszkalnego), świadczona przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług na rzecz podmiotu gospodarczego (innego niż społeczna agencja najmu), który wykorzystuje wynajmowaną nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. podnajmuje tę nieruchomość innym podmiotom na cele mieszkaniowe, podlega opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT. Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT nie ma w tym przypadku zastosowania, gdyż nie jest spełniony warunek dotyczący realizacji celu mieszkaniowego nabywcy świadczenia (podmiotu gospodarczego). Zwolnieniem od podatku jest natomiast objęta usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym świadczona przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Jaką ochronę daje podatnikom interpretacja ogólna? Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. W konsekwencji interpretacja ogólna nie może nakładać na podatnika obowiązków i nie jest dla niego aktem bezpośrednio wiążącym. Zastosowanie się do niej będzie miało walor ochronny zgodnie z przepisami art. 14k–14m ustawy – Ordynacja podatkowa. Z dniem 1 stycznia 2017 r. do ustawy – Ordynacja podatkowa wprowadzono przepisy dotyczące utrwalonej praktyki interpretacyjnej. Zgodnie z art. 14n § 4 pkt 2 ustawy – Ordynacja podatkowa: „W przypadku zastosowania się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do utrwalonej praktyki interpretacyjnej organów Krajowej Administracji Skarbowej – stosuje się odpowiednio przepisy art. 14k–14m”. Interpretację podpisał (z upoważnienia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej) Jan Sarnowski - Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów. Podatnik jest właścicielem mieszkania, w którym nie mieszka. Ponieważ jego kolega z rodziną znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej, udostępnił im to mieszkanie podpisując umowę użyczenia. Kolega pokrywa jedynie comiesięczne koszty, tj. czynsz do spółdzielni i media (energia elektryczna, gaz, woda). Podatnik wystąpił o interpretację. Spytał, czy musi zapłacić podatek z tytułu użyczenia lokalu. Wyliczył we wniosku, co wchodzi w skład czynszu i wyjaśnił, że nie otrzymywał od kolegi innych opłat. W jego ocenie, nie osiągnął on żadnego przychodu i nie musi płacić podatku. W interpretacji z 28 marca br. dyrektor KIS stwierdził, że stanowisko podatnika jest tylko w części prawidłowe (nr WZORY DOKUMENTÓW: Umowa bezpłatnego użyczenia lokalu - w j. ukraińskim > Umowa bezpłatnego użyczenia lokalu > Umowa użyczenia mieszkania > Umowa użyczenia pokoju > Użyczenie w przepisach prawa cywilnego Pytający wskazał, że użyczenie zostało uregulowane w art. 710-719 ustawy - Kodeks cywilny. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy, w zakresie przewidzianym umową i przepisami prawa. Cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność. Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej i nie może żądać zwrotu kosztów od użyczającego. Zwykłe koszty utrzymania to np. koszty konserwacji, bieżących remontów, drobnych napraw itp. Nie są nimi koszty obciążające dłużnika niezależnie od istnienia stosunku użyczenia (np. podatków, kosztów ubezpieczenia, opłat i innych ciężarów). Dyrektor KIS stwierdził, że jeżeli biorący w użyczenie ponosi dodatkowe opłaty za użyczającego tytułem opłat czynszowych, które to opłaty użyczający musiałby ponieść bez względu na fakt zawarcia przedmiotowej umowy, to wywoła to określone skutki podatkowe. Charakter prawny umowy użyczenia - LINIA ORZECZNICZA > Samo użyczenie nie powoduje przychodu u użyczającego Podkreślił, że opodatkowaniu PIT podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym. W związku z nieodpłatnym przekazaniem lokalu do używania po stronie podatnika – jako osoby użyczającej, nie powstał przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o PIT. Użyczający nie osiągnął z tego tytułu dochodu skutkującego powstaniem obowiązku podatkowego w PIT. Również wydatki ponoszone przez biorącego w użyczenie tytułem zapłaty za media (energia elektryczna, gaz, woda) oraz pozostałe opłaty licznikowe (rozliczane na podstawie liczników) wchodzące w skład czynszu, nie stanowią po stronie podatnika jakiegokolwiek przychodu. Podatnik nie poniósłby tych kosztów, gdyby nie to, że korzystał z tego lokalu biorący w użyczenie (kolega). PROCEDURA Postępowania w sprawie z powództwa o eksmisję z lokalu mieszkalnego > Natomiast zapłata przez biorącego w użyczenie (kolegi) świadczenia pieniężnego w postaci opłat za czynsz, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników, jest swoistym zwolnieniem podatnika z długu w postaci zapłaty za niego należności, którą i tak musiałby zapłacić w związku z własnością rzeczy, nawet w sytuacji, gdyby podatnik z tego lokalu nie korzystał. W konsekwencji, kwota czynszu, która była ponoszona przez biorącego w użyczenie, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników, stanowi dla właściciela przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu PIT na zasadach ogólnych, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Reasumując, bezpłatne użyczenie przez podatnika lokalu mieszkalnego koledze nie stanowi źródła przychodu, a zatem podatnik nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu. Również wydatki ponoszone przez biorącego w użyczenie tytułem zapłaty za media (energia elektryczna, gaz, woda) oraz pozostałe opłaty rozliczane na podstawie wskazań liczników, wchodzące w skład czynszu uiszczanego na rzecz spółdzielni, nie stanowią dla podatnika przysporzenia majątkowego i tym samym nie skutkują powstaniem po jego stronie przychodu do opodatkowania. Natomiast kwota czynszu, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników – dokonywana przez biorącego w użytkowanie lokal, tj. kolegę, stanowi dla podatnika przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu PIT. Eksperci: Rozbieżność w przypadku najmu i użyczenia - Interpretacja jest zgodna z przepisami prawa materialnego, jednak prawdopodobnie nie spełni swojej funkcji ochronnej dla wnioskodawcy z uwagi na brak wyczerpującego przedstawienia przez niego stanu faktycznego – podkreśla Stefan Kowalski, radca prawny, partner w Kowalski & Wisła Attorneys. Ekspert zauważa, że podatnik nie wskazał, czy opłata za gaz i energię elektryczną obejmuje też opłaty stałe czy tylko zapłatę za faktyczne zużycie gazu i prądu – kwota opłat stałych w tym przypadku będzie dla podatnika źródłem przychodu. - Tak samo niedokładnie opisane składniki opłat na rzecz spółdzielni mieszkaniowej mogą spowodować inne skutki podatkowe niż w wydanej interpretacji. Odpowiedź organu jest prawidłowa, ale opis stanu faktycznego może być nieprawidłowy – podkreśla Stefan Kowalski. Z kolei, inna ekspertka zwraca uwagę na fakt, że interpretacja ma bardzo istotne znaczenie w świetle obecnych wydarzeń i przybywających z Ukrainy uchodźców. - Wielu Polaków zdecydowało się na nieodpłatne użyczeniem obywatelom Ukrainy uciekającym przed wojną własnych mieszkań. Stanowisko przyjęte w wydanej interpretacji budzić musi jednak wątpliwości – podkreśla Paulina Biskup, radca prawny w JKP. Legal. Zobacz również: Ukraińcy jednak bez zwolnienia z podatku od spadków i darowizn >> Ekspertka zwraca uwagę, że dyrektor KIS przyjął, że kwota czynszu, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników – dokonywana przez biorącego w użytkowanie lokal, stanowi dla podatnika przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu PIT. Jednak zwrócić należy uwagę, że do tej kwestii inaczej organy podatkowe podchodzą w przypadku umów najmu. - W interpretacji z 24 grudnia 2020 r. Dyrektor KIS przyjął, że przychodem podatniczki w przypadku najmu będzie wyłącznie kwota uzyskiwanego przez nią czynszu najmu bez opłat na rzecz wspólnoty i mediów (nr – podkreśla Paulina Biskup. Ekspertka wskazuje, że dyrektor KIS uznał, że aby przychód ten po stronie wynajmującego powstał, muszą zaistnieć przesłanki określone w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wpłacane przez najemcę kwoty powinny zatem zostać otrzymane przez wynajmującego lub postawione do jego dyspozycji. - Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast wnoszone przez najemcę opłaty związane z przedmiotem najmu, jeżeli z umowy wynika, że to najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego – podkreśla Paulina Biskup. Ekspertka dodaje, że zarówno na podstawie art. 6 ust. 1a ww. ustawy jak i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychód czy podstawę opodatkowania stanowią pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń jeżeli zostały otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w danych roku kalendarzowym. - Zatem, dyrektor KIS uznał, że w przypadku umów odpłatnych kwota czynszu do wspólnoty nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem, a w przypadku bezpłatnej umowy użyczenia kwota przekazywanego do wspólnoty czynszu (z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań licznikowych) przychód już stanowi i podlega opodatkowaniem podatkiem dochodowym. Zaprezentowane przez dyrektora KIS stanowisko jest zatem wewnętrznie sprzeczne – podkreśla Paulina Biskup. Jej zdaniem, niesłusznie przyjął organ, że świadczenie pieniężne w postaci opłat za czynsz, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników, jest swoistym zwolnieniem podatnika z długu w postaci zapłaty na jego rzecz należności, którą i tak musiałby zapłacić w związku z własnością (posiadaniem) rzeczy – nawet w sytuacji, gdyby z tego lokalu nie korzystał. - Dyrektor KIS pominął, że użyczający oddając lokal w użyczenie traci władztwo na rzeczą i dlatego obowiązek zapłaty czynszu przechodzi na osobę korzystającą bezpłatnie z lokalu. Przyjęte przez dyrektora KIS stanowisko, prowadzi do absurdalnego wniosku, że oddając lokal do użytkowania wykazujemy przychód, który nie występuje w przypadku zawarcia odpłatnej umowy najmu – podkreśla Paulina Biskup. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji. Wiele osób wynajmujących mieszkania w ramach najmu prywatnego korzysta z preferencyjnej formy opodatkowania, jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Opodatkowanie przychodów z najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym implikuje brak możliwości ujęcia w kosztach wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania, takich jak np. opłaty za prąd, gaz czy wywóz śmieci. W związku z tym właściciele mieszkań zastanawiają się często, czy z uwagi na brak możliwości rozliczenia w kosztach opłat za media wpływ pieniędzy od najemcy za rachunki stanowi ich przychód do opodatkowania. Opłaty za najem mieszkania przy ryczałcie - wszelkie wątpliwości w tym zakresie wyjaśniamy w od przychodów ewidencjonowanych – z czym się wiąże?Najem to umowa, w której wynajmujący zobowiązuje się do oddania na czas oznaczony lub nieoznaczony danego lokalu do używania najemcy w zamian za ustaloną kwotę uzyskujące przychód z najmu prywatnego, które wybrały ryczałt jako formę rozliczenia, stosują 8,5% stawkę podatku, a po przekroczeniu 100 000 zł stawka rośnie do 12,5%. Limit 100 000 zł odnosi się do wszystkich posiadanych i wynajmowanych przez podatnika nieruchomości w danym roku podatkowym i obejmuje także inne rodzaje umów, takie jak np. dzierżawę. Jeśli zsumowane przychody małżonków posiadających wspólność majątkową przekroczą wspólnie 100 000 zł, do nadwyżki ponad tę kwotę należy zastosować podwyższoną, 12,5% stawkę ryczałtu. Przykład Michał i pani Kinga są małżeństwem posiadającym wspólność majątkową. Oboje wynajmują mieszkania w ramach najmu prywatnego, opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przychody z najmu pana Michała wynoszą 35 000 zł miesięcznie, a przychody pani Kingi 20 000 zł miesięcznie. Czy uzyskane przychody małżonków należy zsumować w celu ustalenia limitu przychodów opodatkowanych niższą, 8,5% stawką ryczałtu?Z uwagi na to, że małżonkowie posiadają wspólność majątkową, mają obowiązek zsumować swoje przychody i po przekroczeniu limitu 100 000 zł nadwyżkę ponad tę kwotę opodatkować podwyższoną, 12,5% stawkąStyczeń: 35 000 zł + 20 000 zł = 55 000 złPan Michał i pani Kinga stosują 8,5% stawkę do całej kwoty przychodu uzyskanej w 55 000 (suma przychodów małżonków ze stycznia) + 35 000 + 20 000 = 110 000 złDo przychodów w kwocie 45 000 zł należy zastosować stawkę 8,5%, a do kwoty 10 000 zł – 12,5%. Nie ma znaczenia, które z małżonków opodatkuje część swoich przychodów z lutego podwyższoną stawką przekroczyli już limit 100 000 zł, a zatem przychody osiągnięte w marcu i kolejnych miesiącach w danym roku opodatkują podwyższoną stawką zryczałtowanego od stycznia 2019 roku osoby uzyskujące przychody z najmu nie muszą składać oświadczenia o wyborze ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jako formy opodatkowania. Po wpłacie zaliczki na podatek dochodowy (ryczałt) urząd skarbowy automatycznie przyjmuje, że dana osoba będzie płacić podatek ryczałtowy od przychodów z najmu. W trakcie roku nie ma możliwości rezygnacji z rozliczenia najmu na zasadach wiedzieć, że od 2023 r. w związku z Polskim Ładem najem prywatny będzie opodatkowany wyłącznie ryczałtem ewidencjonowanym, który stanowić będzie jedyną dopuszczalną formę opodatkowania w tym opłaty eksploatacyjne nie są wliczane do podstawy opodatkowania?Najemca mieszkania ponosi dwa rodzaje opłat, a mianowicie:czynsz na rzecz wynajmującego,opłaty eksploatacyjne, czyli za wszelkiego rodzaju media, takie jak np. prąd, gaz, ogrzewanie, internet, oraz opłaty przekazywane na rzecz zarządcy budynku (wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni).Bezsprzecznie przychodem wynajmującego jest czynsz opłacany przez najemcę na jego rzecz. Zaliczenie do przychodów z tytułu najmu opłat związanych z utrzymaniem lokalu, np. za energię i wodę, oraz opłat administracyjnych, zależne jest natomiast od zapisów w umowie przychód z najmu opodatkowanego zryczałtowanym podatkiem, można wykluczyć opłaty za media ponoszone w imieniu najemcy, pod warunkiem, że zawarta umowa wskazuje na ich wyodrębnienie z ogólnej opłaty za najem oraz przenosi je na najemcę. Nie ma natomiast przeciwwskazań, aby wynajmujący przyjął płatności i dokonał ich w imieniu i na rachunek najemcy. Przychodem podatnika z tytułu najmu jest wówczas jedynie czysty zarobek, po odjęciu od niego opłat administracyjnych i za media. W razie gdy najemca ponosi jedną, łączną wartość czynszu najmu, przychodem wynajmującego jest cała określona w umowie kwota wynagrodzenia za Grzegorz wynajmuje mieszkanie w ramach najmu prywatnego opodatkowanego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Najemca płaci co miesiąc 2000 zł, z czego pan Grzegorz pokrywa wszelkie koszty eksploatacyjne, a pozostała część kwoty jest jego zyskiem z tytułu najmu. W jaki sposób należy opodatkować przychody osiągane z prywatnego najmu mieszkania?Pan Grzegorz opodatkowuje całą kwotę uzyskaną z tytułu najmu mieszkania 8,5% stawką ryczałtu. Dzieje się tak dlatego, że w umowie nie został rozdzielony czynsz właściwy od kosztów zł x 8,5% = 170 zł Przykład Oliwier wynajmuje mieszkanie na analogicznych do pana Grzegorza zasadach, ale zgodnie z umową to najemca zobowiązany jest do pokrycia wszelkich opłat eksploatacyjnych na podstawie rachunków. Czynsz wynosi 1500 zł, a pozostałe koszty, opłacane przez najemcę, to około 500 zł miesięcznie. W jaki sposób należy opodatkować przychody osiągane z prywatnego najmu mieszkania?Pan Oliwier stosuje 8,5% stawkę ryczałtu jedynie do kwoty czynszu, ponieważ opłaty eksploatacyjne zostały wyodrębnione w umowie za najem, która przenosi je na zł x 8,5% = 127,5 złMożemy zauważyć, że pan Grzegorz opłaca o około 42,5 zł więcej podatku miesięcznie (ze względu na uśrednienie kosztów opłat za media) w porównaniu do pana Oliwiera, tylko dlatego, że umowa została inaczej za najem mieszkania przy ryczałcie – interpretacja indywidualnaStanowisko to potwierdzone zostało w interpretacji indywidualnej z 25 kwietnia 2017 roku, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji uzyskuje przychody z najmu własnych lokali na cele mieszkalne, a jako formę rozliczenia stosuje ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Na podstawie umowy najemca zobowiązany jest do zapłaty co miesiąc czynszu najmu w stałej wysokości oraz do pokrywania opłat eksploatacyjnych związanych z comiesięcznym utrzymaniem lokalu, tzn.:ogrzewaniem centralnym (opłata stała i zmienna),wodą zimną i ciepłą (opłata stała i zmienna),wywozem śmieci i nieczystości,utrzymaniem części wspólnych,funduszem remontowym,opłatą administracyjną związaną z kosztem zarządzania opłaty regulowane są na podstawie rachunków lub wydruków z systemu księgowego zarządcy nieruchomości, przedstawionych co miesiąc przez administrację budynku. Najemca zobowiązany jest dokonywać ww. płatności co miesiąc na konto wynajmującego wraz z czynszem najmu. Najemca w każdym miesiącu płaci także zaliczkę na poczet zużycia energii elektrycznej w stałej kwocie, która jest rozliczana okresowo do wysokości rzeczywistych kosztów wykazanych na fakturach od dostawcy energii Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, co następuje:„[…] uznać należy, że jedynie określona w umowach najmu wysokość czynszu za oddanie lokalu do użytkowania, bez opłat eksploatacyjnych oraz opłat za zużycie energii elektrycznej, stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawczyni jako wynajmującej, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast należności ponoszone z tytułu opłat eksploatacyjnych (na które składają się: centralne ogrzewanie, woda, wywóz śmieci i nieczystości, utrzymanie części wspólnych, fundusz remontowy, opłata administracyjna) wraz z opłatą za energię elektryczną, do których ponoszenia zobowiązany jest zgodnie z zawartymi umowami najmu najemca, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawczyni. Stwierdzić należy, że w zakresie uiszczania opłat dodatkowych związanych z eksploatacją przedmiotów najmu Wnioskodawczyni pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcami a administratorem budynku lub dostawcami mediów. W związku z tym opłaty te nie będą stanowić dla Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych”.Rozliczenie przychodu z prywatnego najmu mieszkaniaCo do zasady, wyłącznie kwota czynszu najmu wskazana w umowie zawartej pomiędzy wynajmującym a najemcą stanowi przysporzenie majątkowe po stronie wynajmującego, generujące przychód do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Różnego rodzaju opłaty eksploatacyjne, związane z wynajmowanym mieszkaniem i ponoszone przez najemcę, nie powodują dla wynajmującego przysporzenia majątkowego, a co za tym idzie – nie są wliczane do podstawy opodatkowania z tytułu najmu, o ile umowa została odpowiednio widzimy, podatnicy rozliczający przychody z najmu prywatnego w ramach zryczałtowanego podatku dochodowego dzięki odpowiedniemu sformułowaniu umowy najmu mogą zaoszczędzić na podatkach. Warto zatem zwrócić szczególną uwagę na to, jakie zapisy zawieramy w umowie i w jaki sposób rozliczamy się z najemcą. W przypadku gdy najemca płaci nam z góry ustaloną kwotę czynszu (zawierającą szacunkowe opłaty za media), opodatkowaniu podlega cała wartość, natomiast gdy umowa wskazuje na wyszczególnienie opłat za media z ogólnej opłaty za najem oraz przenosi je na najemcę, właściciel nieruchomości jako przychód do opodatkowania ryczałtem wykazuje jedynie kwotę czynszu. Wraz z wejściem w życie przepisów dotyczących oznaczania niektórych dostaw towarów i usług w ewidencjach VAT przedsiębiorcy i księgowi zaczęli zadawać mnóstwo pytań, na które bardzo często trudno jest znaleźć satysfakcjonującą odpowiedź. Ustawy i rozporządzenia zawierają jedynie wycinek informacji, jaka jest potrzebna do prawidłowego przyporządkowania oznaczeń. Dlatego też wychodząc naprzeciw oczekiwaniom publikujemy serię artykułów na temat nowego JPK. Dzisiaj odniesiemy się do oznaczania nieruchomości kodem GTU 10 w ewidencji VAT. Co to jest budynek, budowla? Oczywiście aby prawidłowo sklasyfikować nieruchomości na potrzeby oznaczania GTU musimy najpierw zdefiniować pewne pojęcia, które się do nich odnoszą. W ustawie prawo budowlane pojawiają się następujące definicje: Budynek Przez budynek należy przez rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z kolei przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budowla Mianem budowli określany jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Grunt Brak jest szczegółowej definicji gruntu w przepisach podatkowych. Jedynie w ustawie Kodeks cywilny można przeczytać zapis w art. 46 § 1: “Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.” Szczegółowy wykaz rodzajów gruntów został zamieszczony w rozporządzeniu w sprawie ewidencji gruntów i budynków. GTU 10 – oznaczenie nieruchomości W rozporządzeniu w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług przy oznaczeniu GTU 10 pojawia się jedynie bardzo ogólna informacja, że ten kod obejmuje budynki, budowle i grunty. Jednak dla przedsiębiorców jest to zbyt ogólny zapis. Praktyka związana z prowadzoną działalnością gospodarczą podsuwa wiele pytań, na które obecnie szukamy odpowiedzi. Na niektóre z pytań można znaleźć odpowiedź na stronie Ministerstwa Finansów. Na pytanie przedsiębiorców czy usługa budowlana, budowlano-remontowa powinna być również oznaczana kodem GTU można przeczytać informację, że takie usługi nie podlegają pod oznaczenie. Kolejne pytanie dotyczyło kwestii czy takie oznaczenie stosuje się do leasingu finansowego budynków, budowli i gruntów? W tym przypadku odpowiedź jest twierdząca, skoro nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w ramach leasingu finansowego, należy zastosować powyższe oznaczenie. Padło również pytanie o sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntu na własność oraz ustanowienie prawa wieczystego gruntu – czy w takich przypadkach należy dokonywać oznaczenia GTU? W odpowiedzi można przeczytać, że zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym czynności wymienione w pytaniu. Zatem w JPK_VAT z deklaracją do faktury dokumentującej takie dostawy należy zastosować oznaczenie GTU 10. Kiedy nie stosuje się oznaczenia GTU 10? Oznaczenia GTU 10 nie będą dotyczyły przypadków: sprzedaży lokalu mieszkalnego lub niemieszkalnego, umowy leasingu operacyjnego, ponieważ nie dochodzi do przeniesienia własności, najmu, dzierżawy budynków, budowli, remontu, naprawy, przebudowy, rozbudowy, innych usług budowlano-remontowych. Dla oznaczenia GTU 10 bez znaczenia pozostaje fakt, czy jest to nieruchomość nowa czy używana, nabyta na rynku pierwotnym czy wtórnym, czy będzie objęta stawką 8%, 23% czy też stawką “zw”. ▲ wróć na początek Przeczytaj również: GTU_12 – jakie usługi niematerialne znajdują się w tej grupie? Może te tematy też Cię zaciekawią Jak radzić sobie z presją czasu w pracy? Intensywność i natężenie pracy potrafi być męczące. Wieczne ASAP’y, deadline’y na wczoraj, a Ty nie wiesz, za co się zabrać, bo wszystko wydaje Ci się być tak samo priorytetowe. W efekcie zakopujesz się w zadaniach jeszcze bardziej, a Twoja produktywność i motywacja spada. Brzmi znajomo? W takim razie odetchnij i poświęć 5 minut, aby poprawić nie tylko jakość swojej pracy, ale też życia. Czytaj dalej Najlepsze kampanie PRowe w 2021 roku 2021 to rok wyjątkowy pod wieloma względami. Niekorzystna sytuacja pandemiczna przeorientowała wiele sposobów prowadzania biznesów. Firmy zostały zmuszone do szukania dodatkowych źródeł finansowania, często już podupadających biznesów. Nie zatrzymało to jednak tendencji do ulepszania i inwestowania w skuteczne i rozbudowane kampanie PRowe. Bez stawiania na innowacje w zakresie nowoczesnych kanałów komunikacji, będących nieodzownym elementem budowania pozytywnych relacji z klientem, nie sposób zaistnieć na szerszą skalę. Przedstawiamy najlepsze kampanie PRowe w 2021 roku, które zaskoczyły nas pomysłem i zostały bardzo dobrze odebrane przez opinię publiczną. Czytaj dalej

jpk a wynajem mieszkania